Hoe overleef je het eerste jaar als vader?

“Ik vond het gezellig”, zegt Naomi. We staan op de parkeerplaats. Van dichtbij is ze nog mooier. Moet ik haar thuisbrengen? Een zoen geven? Of ben ik dan te opdringerig? Maar waarom wil ze anders daten?

Ik gedraag me een beetje stoer, alsof ik dit wel onder de knie heb. Maar shit, ik heb geen idee wat ik moet doen.

Zo voel je je als nieuwe vader soms ook. Je twijfelt je suf:
heb ik haar wel warm genoeg aangekleed, is het badje niet te heet, mag ze al vaste voeding?

Mijn allerbeste tip: gebruik je gezonde verstand.

Waarom moet je als vader je gezonde verstand gebruiken?

Het internet staat vol met blogs, artikelen en cursussen over het verzorgen van baby’s. En je moeder bemoeit zich ook overal mee: ‘Ligt ze niet teveel op de tocht?’

Maar na een paar maanden ontdekte ik dat wij ons kind toch echt het beste kennen. Puck sliep niet. En geen enkel advies hielp. Tot we op Spotify de playlist van John Mayer opzetten, en dat zijn we vanaf toen maar blijven doen.

De ene baby is de andere niet. Dus vertrouw erop dat je het goed doet. En goed hoeft niet perfect te zijn: ze mag krampjes hebben, ze mag langer dan vijf minuten huilen en ze mag slecht slapen. Echt, dat mag gewoon.

En vergeet vooral niet ook een beetje voor jezelf te zorgen.

Hoezo moet ik als vader voor mezelf zorgen?

Ik spring uit bed bij elk huiltje van onze baby. Als goede vader sta ik altijd aan. Het is fijn, maar ik raak zo vermoeid dat ik op een ochtend melk en suiker in mijn glas met Cola doe.

Ik overleg met mijn partner: is het erg als ik Puck niet langer uit de wieg haal, ’s nachts, maar doorslaap?
Ze vindt het zelfs verstandig: “Heerlijk ’s nachts, die momenten samen met mijn dochter.”
Fijn, truste schat.

Natuurlijk is het lief dat je bij iedere borstvoeding ‘s nachts óók wakker wordt, maar het levert niks op. Als jij niet functioneert, dan heeft je baby ook niets aan je.

Hoe verliefd je ook bent, neem ook een beetje afstand.

Als vader afstand nemen van de kleine, waarom?

Je wilt het beste voor je kind, maar dat bereik je niet met overbezorgdheid.

Puck is 3 maanden en ze heeft 40 graden koorts. Ze wil bij mama liggen en ze drinkt niet. Ik ga wielrennen met een vriend.
‘Je ziet er slecht uit’, zegt hij. ‘Wat is er?’
‘Puck is ziek. Laten we maar een klein rondje doen.’
Hij slaat me op mijn schouder. ‘Ach, Bo had vorige maand 41,5 graden koorts. Als ze maar wat druppels vocht binnenkrijgt is het genoeg. Na een dag of twee is ze weer de oude, je zult het zien.’

Hij had gelijk.

Dus: ga lekker een stuk fietsen, slinger Oei, ik groei je kast in, breng haar een nachtje bij opa en oma en ga lekker uit eten met je vriendin in dat nieuwe tentje in de Dorpsstraat. Zij heeft net zo hard een beetje afleiding nodig.

Nou, ik ben blij dat je zegt dat ik voor mezelf moet zorgen, want ik wil wel met vrienden blijven afspreken.

Je vrienden? Geloof mij, je hebt zo meteen wel iets anders aan je hoofd. Gun je baby en jezelf die roze wolk. Race niet door die eerste, bijzondere periode heen met een huis vol visite. Met je vrienden naar de kroeg komt vanzelf wel weer. Als jij er weer klaar voor bent.
Later.
(Véél later).

Dus

Ja, je gaat het overleven. Een baby is hard werken, maar het is de kunst om niet té hard te werken. Laat het soms even los, ga wat anders doen. En doe het op jouw manier, niet uit een boekje. Dan is het vaderschap het mooiste dat je ooit zult ervaren.

Ja, nog mooier dan je eerste date.
(Véél mooier).